Bezpieczeństwo nie tylko na drodze
Warto, by opiekunowie przywiązywali szczególną wagę do przekazywania swoim młodszym i starszym pociechom podstawowych zasad bezpieczeństwa, jakie należy przestrzegać, by nie zrobić sobie i kolegom krzywdy, czy też nie stać się ofiarą przestępstwa. Szczególnie istotna jest również obserwacja zachowania dziecka. Odkrycie faktu, że jest ono np. ofiarą przemocy ze strony kolegów w szkole, jest początkowo szczególnie trudne i stanowi bolesne doświadczenie. Zapewne trudno w to uwierzyć, nie można jednak tego ignorować i myśleć, że "sprawa się jakoś rozwiąże”. Twoje dziecko cierpi i każdy dzień jest dla niego ważny. Musisz mu pomóc, wspierać je w tym trudnym momencie jego życia, aby nie straciło wiary w siebie i ciebie - rodzica. Pamiętaj, że większość dzieci nie informuje dorosłych, iż doświadcza przemocy. Są różne powody takiego milczenia: lęk przed zemstą sprawców, brak wiary w pomoc i zmianę sytuacji, obawa, że nikt nie uwierzy, poczucie winy, wstyd itp.

Pamiętaj, musisz sam uważnie obserwować swoje dziecko. Warto też pamiętać o kilku ważnych sprawach:
~ Bądź przykładem. Postępuj tak, by być wiarygodnym. Dzieci są dobrymi obserwatorami i łatwo zauważą, gdy nie robisz tak, jak mówisz.
~ Wymagaj, ale stawiaj dziecku warunki możliwe do spełnienia.
~ Bądź konsekwentny, aby dziecko liczyło się z tobą i wiedziało, że ustalone przez ciebie normy w ważnych sprawach muszą być respektowane.
~ Poznaj przyjaciół i znajomych dziecka. Pamiętaj, że w tym wieku koledzy odgrywają dużą rolę i często mają duży wpływ.
~ Szanuj prawo dziecka do własnych wyborów, opinii, dysponowania swoim wolnym czasem. Doradzaj, ale nie narzucaj swojej woli.
~ Nie bądź nadmiernie opiekuńczy. Pozwól dziecku zdobywać doświadczenia; ono uczy się życia przede wszystkim robiąc nowe rzeczy, sprawdzając. Czasem popełnia przy tym błędy, bądź zatem czujny i w porę reaguj.
~ Określ jasno zasady dotyczące zakazu stosowania środków odurzających i innych używek, ale sam też unikaj nadużywania leków, papierosów i alkoholu.
~ Ucz, jak przezwyciężać trudności i radzić sobie w trudnych sytuacjach. Dotyczy to także sytuacji, gdy ktoś proponuje narkotyki.

Są jednak sytuacje, których nie wolno bagatelizować. Masz prawo sądzić, że z dzieckiem dzieje się coś niedobrego, gdy zauważysz kilka z wymienionych niżej objawów jednocześnie:
~ oddala się od ciebie, staje się obce, mimo, że wcześniej byliście blisko
~ wyraża niechęć do rozmów, unika kontaktu, kręci w rozmowie, kłamie
~ ma kłopoty z nauką, choć wcześniej dobrze sobie radziło, wagaruje
~ jest niecierpliwe, rozdrażnione
~ ma sińce, zniszczone lub brudne ubranie, zniszczone przybory szkolne (np. plecak, piórnik, zeszyty), zapytane, nie potrafi wyjaśnić co się stało
~ wygląda na nieszczęśliwe, gorzej śpi
~ opuszcza się w nauce
~ myśli o sobie, że jest "gorsze", wycofuje się z kontaktów z innymi
~ staje się "zamknięte" w sobie
~ staje się apatyczne lub agresywne, zmienia nastrój
~ unika szkoły np. rano skarży się na bóle głowy, brzucha, traci apetyt
~ mówi np.: "nie lubię tej szkoły", "nienawidzę swojej klasy", "nie chcę tam chodzić", itp.
~ spóźnia się do szkoły, trzyma się blisko nauczyciela
~ wraca ze szkoły powoli, często dłuższą drogą
~ jest, na zmianę, pobudzone lub ospałe, sypia o dziwnych porach
~ znika często w ciągu dnia z domu, pod dowolnym pretekstem
~ wraca bardzo późno lub bez uzgodnienia nocuje poza domem
~ ma nowych znajomych, których nie chce zapraszać do domu
~ kwestionuje szkodliwość narkotyków, uważa, że powinny być zalegalizowane
~ ma przekrwione oczy, zwężone lub rozszerzone źrenice, przewlekły katar
~ w jego pokoju dziwnie pachnie, miewa fifki i fajki różnych kształtów, bibułki do skrętów, biały proszek, pastylki nieznanego pochodzenia, opalone folie aluminiowe, leki bez recept, nieznane chemikalia,
~ z domu znikają pieniądze i wartościowe przedmioty.

To były wskazówki dla Was, Rodziców.